Sunnudaginn 13. og mánudaginn 14. maí reið vorhret yfir landið, svonefnt krossmessukast. Það stórsér á trjám og runnum hér á höfuðborgarsvæðinu eftir ósköpin en ekki virðist útlit fyrir afföll af gróðri. Um var að ræða norð-austan bál og því fór svalagarðurinn í Kópavogi ekki varhluta af veðrinu.
Ólafur í Nátthaga hafði þetta um málið að segja á fb-síðu Nátthaga á sunnudeginum:
Vindfrost er versta gerðin á nýlaufgaðan gróður, bæði tré og blóm. Öll blöð sem lenda í slíku verða svört, visna og detta af, en vaxtarpunkturinn lifir yfirleitt af og sendir út ný blöð. Sem sagt smá tímabil sem allt verður frekar dapurlegt eftir veðrið.
Af fyrri reynslu vissi ég að súluöspin væri fremur viðkvæm fyrir köldu frostroki og ég lagði hana því niður lárétta þegar líða fór á sunnudaginn. Það hvarflaði að mér að taka einhverjar plöntur hreinlega inn, og eftir á að hyggja hefði það ekki verið alslæm hugmynd. Á mánudeginum fór ég erlendis yfir nótt og kom aftur á þriðjudagskvöld, sjónin sem blasti við var ekkert sérlega fögur.
Þær tegundir sem fóru illa voru súlublæöspin, virginíuheggurinn, rósareynirinn og risberjarunnarnir. Það er ekki útséð ennþá með blómavísana á rifsinu, sem voru orðnir ansi myndarlegir.
Lítið sér á fjallarifsinu, blátoppnum og birkikvistinum, en þessir tveir síðarnefndu eru fremur lágvaxnir og voru því í nokkru skjóli fyrir rokinu. Sömuleiðis sluppu rifsberjagræðlingar ágætlega, enda ekki háir í loftinu.
 |
| Lúinn rifsrunni 19. maí |
 |
| Rósareynir 6. maí og 19. maí
|
 |
| Súluösp 6. maí og 19. maí |
 |
| Heggur 6. maí og 19. maí
|
 |
| Rifsgræðlingur 5. apríl, 6. maí og 19. maí |
Ingen kommentarer:
Send en kommentar